BİR GÜN GÖÇÜP GİDECEĞİM
Bir gün göçüp gideceðim buralardan
Benden önce gidenler gibi...
Kurumuþ bir yaprak gibi savrolmuþluðumla,
Hazýrlýksýz yakalanmanýn sancýsýyla
Kusur ve günahlarýmla, umutlarým,sevdalarýmla
Yüklenip hepsini sýrtýma
Belki bir elveda bile diyemeden
Bir gün göçüp gideceðim buralardan.
Arkamdan aðlayanlarým olacak belki,
Belki de sevinenler
Kimbilir..!
Belki helallik almaya bile vaktim kalmayacak
Kimbilir..!
Hayal olacak benim için her þey.
Aslýnda hazýrlýklý olmalýyým ama
Ölümü düþünmek
Ýçimdeki fýrtýnalara fýrtýnalar katýyor
Ve anlýyorum ki
Ölüm içime gömülmüþ aslýnda.
Ölüm iklimindeyim bugün
Bir burukluk ve bir iç çekiþ yaþýyor ömrüm.
Umutlardan uzak yandayým,
Hayatýn sarp uçurumlarýndayým.!
Ýþte,bir kaç nefes daha çektim içime,
Bir kaç nefes daha yaklaþýyorum ölüme
Her geçen gün perdeler bir bir iniyor dünyama.
Ve indikçe,üþüyorum...!
Kalbimden bile vazgeçeceðimi düþünüyorum.
Sevdiklerimi býrakýp gideceðimin acýsý kalbime oturuyor,
Yutkunuyorum
Ve henüz hazýr olmadýðýmý anlýyorum ama
Beni dinler mi?
Ve yine anlýyorum ki!
Ölümü sevmek için ruhumla buluþmam gerekiyor.!
Ne büyük bir ayrýlýk Allah’ým!
Ne büyük bir kavuþma ayný zamanda.
Ayný günde hem ayrýlma,hem kavuþma..!
’Ýþte ben doðduðumdan beri aþýðýyým, o sesin.
Ve dilerim ki o gün!
O gün, bana gönülden
’gel’desin.’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.