DÜŞMAN YAVRUSU
DÜÞMAN YAVRUSU
Doðunca bebek, bir hain el elledi,
O çocuk büyüdü, bizi düþman belledi,
Týrpaný kökümüzden kesmek için salladý,
Hep ayný ekini biçer düþman yavrusu,
Ekmeðimizi, imkanýmýzý koyduk önüne,
Ýhanetler sýralandý, bakýn tarihine gününe,
Israrla kýzýl bayrakla geldi barýþ gününe,
Hep ayný rengi seçer düþman yavrusu,
Alçak, pusu atmýþ vurmak icin yiðidi,
Kökü belli atasýndan almýþ öðüdü,
Dinlemek için göklere cikan aðýdý,
Ayný yerden geçer düþman yavrusu,
Açýkça zehrini verir soyunu bildirir,
Cümle alemi bize çevirip güldürür,
Masum gariban demez öldürür,
Ayný kaný içer düþman yavrusu,
Savcý olur milletimin tarihini sorgular,
Hakim olur peþin hükümle yargýlar,
Doktor olur yaraya sarar yabanci sargýlar,
Ayný kapýyý açar düþman yavrusu,
ÞAÝR EBUZER ÖZKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.