SENİ YAĞMURA BIRAKACAĞIM

SENÝ YAÐMURA BIRAKACAÐIM
Ýçten içe, alev gibi yanýyordu, sen söndürdün, içimdeki bu aþký..
Her gün, yüreðimde yaþýyordun, sen kýydýn acýmadýn, hatýralara..
Artýk dilediðinle yaþa, yüreðimdeki aþkýný yolup, savurdun rüzgâra..
Þimdi, sýzlayan duygularýmla, en sekinden, bir kadeh kaldýrýyorum..
Kasvetli gecelerde, yýldýzlara yarenlik yapan, gözlerimi alamasam da..
Dalýp gitsem de, ruhumun en derin, uçurumlarýndan karanlýða..
Yaþanacaklar varmýþ, yaþayacaðým, hayat denen bu labirentte..
Bazen parçalý bulutlu, aþkýn yaðmurunda ýslanacaðým..
Bazen de, bir yýldýzýn göz kýrptýðý gecede seni yazacaðým..
Her zaman, olduðum yerde, yine bir aþkýn nöbetindeyim..
Gecelerim ýslansa da gözyaþýyla, yine cama vuruyor yaðmur..
Bakýþlarýmý hapis edeceðim, bu gece, karanlýðýn gözyaþlarýna..
Dudaklarým, bir þarký, mýrýldanýrken seni yaðmura býrakacaðým..
Ýsmail KARABELEN_19.11.2016_23.19
Sosyal Medyada Paylaşın: