GÖZLERİN (188)

GÖZLERÝN (188)

Öyle bir bakýþ ki, canlardan aziz.
Yüreðin içine sýzan gözlerin.
Bir huri meleksin gönüllerde iz.
Öze tatlý bakýþ hazan gözlerin.

Bir ýþýk huzmesi parlayýp yanar.
Birden havalanýp sineye konar.
Bu gönül durmadan bir gönül arar.
Sürgünlere yollar fizan gözlerin.

Dilde deðil gözde sözlü ibare.
Selamlý bakýþtýr bir zülfü yare.
Bazen bir kývýlcým adý þerare.
Gökkuþaðý olur bazen gözlerin.

Yalansýz dolansýz bakarmýþ meðer.
Güzelliðe mesnet en büyük deðer.
Diller suskunlukta kalmýþsa eðer.
Sessizce söz söyler hüzün gözlerin.

Uzaktan da olsa þöyle bakarak.
Sevgi ve sevdaya doðru akarak.
Þu divane gönlü aþka sokarak.
Þiirler þarkýlar yazan gözlerin.

Mevsimsel fark olmaz varsak kýþýna.
Bir huzme ýþýktýr kalp yakýþýna.
Bu can kurban olur o bakýþýna.
Arada da bazen kýzan gözlerin.

Ýþin aslý sevgi gözle baþlayan.
Bazen baksa bile önce dýþlayan.
Arada da kýzýp yürek haþlayan.
Yine de sevgiye izan gözlerin.

Yýllar öncesinden ilk görüþ ola.
Sevgi eskimezmiþ tazedir hala.
Hani denir ya hep bir tatlý bela.
Þu seven gönüle ozan gözlerin.

Zayi Ozan gözlerine meftundur.
Bakýþýna esir inan sürgündür.
Her bakýþýn ona ayrý düðündür.
Tatlý bir tebessüm nazan gözlerin.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara, 18/11/2016 Cuma
Yayýn : 20/11/2016 Pazar
www.edebiyatdefteri.com/siir/1060087/

Sosyal Medyada Paylaşın: