Hidayet

Hidayet elbette ki
dileyiþ, arayýþ ve bir nasip hadisesidir.

Sevilmeyince
dökülür öyle kara hece.
Dini Ýslam bilinmeyince,
Akide ötelenince,
idrak kilitlenince tek bir çare var ki
heyhat niyaz edilmeyince!
Ýslam öyle muazzam bir din ki,
müntesiplerinin genel ekseriyeti hukuku bilendi.

Aksi takdirde
mükellefiyet ne içindi.
Din zaten kendi dinamiklerinde
evrenseldi, zengindi, ihtiyaçlý deðildi.
Kabul edendi, muvazene isteyendi,
hürriyeti önceleyendi, edebin ziyadesiydi, evvelin ahiriydi.

Kimler bilirdi?
Kimler içindi?
Þirk neden reddedilmiþti?
Ahad niçin öncelenmiþti?
Bu elbette ki bir idrak,
bir inkiþaf, bir haþyet, bir heves, bir merak iþiydi.
Kimlerde vardý?
Cahiliye dönemi
alýþkanlýklarýný devam ettirmek isteyen,
Rabbe ve mutlak hâkime þirk koþan,
bu manada onu tanýmayan,
yalnýzca vicdanlarda yaþanmasýný
mecbur kýlanlar da olur muydu ki?

Akýl ne için verilmiþti?
Kimler için elçiler gönderilmiþti?
Akletme yenler diye kimler hakir görülüyorlardý?
Bilseniz ne kadar çok üzülüyorum!
Þarlatan olmayý talep ederek
bu uðurda katký saðlamayý vaat ederek
arzý kâinatýn genel ekseriyetinin Müslüman olduðu,
bu en son kutlu din Ýslam’ý tercih ettiði,
ecdadýmýn bu uðurda kýtalar fethettiði gerçeði
birilerini çok rahatsýz ediyor, reddi miras için direniyor.
Paganlýðýný alenen ifþa diyor.

Nefret ne kadar büyük bir illet,
küfürlerini kusarak kepenler gibi,
aygýr misali baðýranlar gibi.
Ne kadar tuhaf bir durum deðil mi?
Bu vatan topraklarýnda,
þehitlik payesi veren bu yüce dini Ýslam’ýn
hüküm ve prensipleriyle alay edilmiþ olmasý,
hakir görülmeye çalýþýlmasý ve cahillikle itham edilebilmesi.

Mehedimin, Ahmet’imin, Said’imin, Ýbrahim’in, Ýsmail’in,
Yakup’umun, Nuh’umun, Akif’imin, Necibimin,
askerlik görevini ifa ettiði kýþlasý deðil mi?
Cumhurun sahiplendiði
ve tercih ettiði Cumhuriyet rejimini,
devletini, anayasasýný hiçe sayarak
kendi heves ve arzularý istikametinde tahakküm için
kullanmayý marifet telakki ediyorlar.
Bu kýlýfýn ve takiyenin altýnda
Ýslam’a, Kur’an’a ve prensiplerine saldýrýyorlar.
Kimler bunlar, bugün mü ortaya çýktýlar hayýr asla.

Ceddim Âdem aleyhi selamýn
yaratýlmasýndan itibaren baþlayan bir tercih süreçti.
Týpký Rahmet peygamberinin
gelmesine vesile olan nedenler misali.
Efendimize reva görülen hakaret ve kýþkýrtmalar gibi.
Taif seferine çýkmasýna mecbur býraktýklarý misali.
Habeþistan’a ümmetin gönderilmesi gibi,
Hicretin bizzat Efendimize emredilmesi misali…
Kimlerdi bu zulmü yapanlar elbette bilinen cahillerdi.
Sabredildi, niyaz için kulluk tercih edilendi ve böyle çileli
bir yolun yolcularýna Müslüman, mümin ve ümmet denildi.
Öyle bir ümmetti ki, kýtalarý Hak aþkýyla fethetmiþti.
Kur’an’ýn mesajlarýný cihaný âleme teblið etmiþti.
Bugün ne deðiþti?
Müslümanlar
bizzat kaynaklarýndan kopartýlarak,
o deðerleri anlaþýlmaz kýlarak idrakler önlendi.
Müçtehit ve âlimler yerle yeksan edildi.
Bir manada Müslümanlar
Ýslam’ý sadece füru meselelerini konuþa bilir
ve sadece anlamadan Kur’an okuyarak namaz kýlabilir.
Bir de arlanmadan, utanmadan ne engel var ki diyerek
tazyik yapmayý ihmal etmezler.
Senin gözünün içine
baka baka adabý muaþereti, edebin
her halini, seni kutsallarýna söverek, hapsederek,
hücrelerde süründürerek, kadýnlarý ersiz,
yavrularý babasýz býrakanlardý.
Bu haramzadeler
öncelikle seni düþünmekten alýkoyarak,
kolluk kuvvetler marifetiyle dilediklerini yaptýra bildiler.
Onlarca gencimiz
cezaevlerinde yýllarca rutubetli
hücrelerde süründüler, mahkûm edildiler.
Kimler bu oyunun senaryosunu hazýrlamýþtý
ve baþrol oyuncularý atamýþlardý bilinmiyor mu?
Neyse yine
bir la havle ve la kuvvete diyelim

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: