Dünyayı Unuttuk

Dünyaya öyle bir daldýk ki sorma
Dünyayý unuttuk savrulup gittik
Uyanýp da aman kendini yorma
Bir derin ateþte kavrulup gittik

Ya umut baðladýk fâni olana
Ya yürek baðladýk bir gün solana
Gelmez ki kaybolan; çýkýp dolana
Bir hazan bahçede âh solup gittik

Ömür hazinesi tükenmez sandýk
Meðer deðmeyecek dertten usandýk
Mânâyý görmedik hûlyaya kandýk
Ummanda bir damla yaþ olup gittik

Sýðmadýk mekâna zaman yetmedi
Hücremizi saran telâþ bitmedi
Son çaba kalmaya fayda etmedi
Dönülmez kuyuya hep dolup gittik
Sosyal Medyada Paylaşın: