Caddenin ortasýnda mendil satan bir çocuk Soðuktan yüz kýzarýk elleri üþüyordu Boynunda ince atký eðninde yýrtýk gocuk Buz tutmuþ kaldýrýmda kayarak düþüyordu
Henüz daha küçücük altý yedi yaþýnda Taktýðý eski bere kir tutmuþtu baþýnda Belli ki üç beþ kuruþ kazanma telaþýnda Ýnsanlarýn ardýndan masumca koþuyordu
Elinde birkaç mendil periþan üstü baþý Mesken gibiydi sanki ona kaldýrým taþý Çapak tutmuþ gözünde kurumuþtu gözyaþý Yerli yersiz durmadan sýrtýný kaþýyordu
Müþkül haline karþý aldýrýþ eden yoktu Ayazla gelen rüzgar sanki canýna oktu Körpecik bedenine bu denli acý çoktu Yaþadýðý meþakkat haddini aþýyordu
Pes etmiþ gidiyordu ardýna baka baka Umudunu tüketmiþ salyasý aka aka Belki sokaktan farksýz sýðýndýðý baraka Kim bilir nasýl viran bir yerde yaþýyordu
Hayaliydi besbelli sýcak bir aþ ve yuva Talihsiz hayatýnda mendil satmaktý deva Biraz para kazanmak onun için tek dava Çektiði onca çile gözünden taþýyordu
Murat Gökçe Karsî 17.11.2016 Sosyal Medyada Paylaşın:
Kąrsî Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.