Hiç bir þey kolay deðil gözlerimiz birbirinden kaçarken küflü kalp kendi krizini arýyor aþk uðruna böyle yýldýzsýz gecelerde oluyor efkar-ý gizem aðlarken yakalanmak istiyor insan birilerine bir omuz bulabilmek için kederine belki kýrýk dökük bir teselli olarak ellerin ve ellerinin ayasýnda içilen mey bir sen bir de saçlarýn ay ýþýðýnda iyi geliyor tutup çocukluðumu haykýrsam yüzüne bir atlýkarýnca oluversem panayýr yerinde o ilk günkü heyecaný bulamam diye endiþem
bu þekilsiz sokaklar insaný böyle boðuyor terkedilmiþ bir þehrin sur içinde insani bir iç güdüyle ten tene sýrnaþýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kenan Kan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.