Ey insan oðlu!
Ýki kapýlý bir hana geldin,
Elbet bir gün gideceksin.
Gelirken sermayen yoktu,
Giderken de olmayacak.
Çýplak geldin,
Çok aðladýn,
Çýplak gideceksin,
Sesin çýkmayacak.
Bakmaz mýsýn kendine?
Ne kadar acizsin sen.
Öyleyse!
Seni dünyaya göndereni,
Hem seni geri döndüreni,
Tanýmayacak mýsýn?
Tanýyýp ta iman etmeyecek misin?
Onun verdiði bunca nimetlere,
Þükredip emrince yaþamaya koyulmayacak mýsýn?
Dünyaya insan geldin,
Ýnsani kamil olmayacak mýsýn?
Ahiret yurduna inanýp ta,
Oraya hazýrlýk yapmayacak mýsýn?
Yoksa ahiret yurduna dönmeyecek misin?
Hayýr!
Bir gün sen istemesen de döneceksin.
Ne diyelim ki!
Çok yazýklar olsun,
Kendini zayi edenlere,
Çok yazýklar olsun,
Kendine ve çevresine zulmedenlere.
Baþka, ne mi diyelim?
Haydýn, gayrý insanlýðý býrakmaya,
Haydin gerçek insanlýðý yakalamaya,
Ýþte sözün özü bu.
Þifresi mi!
Lailaheillah Muhammeden Resülüllah.
Buyurun,
Bu güzel anahtarla,
Güzelliðe koþmaya.
Yolunuz açýk olsun.
Dünya ve ahiret yurdunuz,
Mübarek olsun.
Ýki cihanda saadeti yakalamayana,
Yazýklar olsun.
Cemalettin GÜRPINAR