Böyle gecelerde Ne yatak kabul eder seni Ne de ev Açýk pencereden bir ses çaðýrýr seni Issýz sokaklarda gezerken gece yarýsý Nereye gittiðinin hiç önemi yoktur aslýnda Ama tesadüf bu ya Hep onun evinin önünde olursun Müstakil bir evde veya alt katlarda oturuyorsa þanslý hissedersin kendini Perdenin altýndaki gölgesini daha net görürsün çünkü Perdeyi açar da görürüm belki diye beklersin Ve genellikle boþuna beklersin Perdeyi açýnca seni farketmesini istersin Ama farketmez Sonra tilki misali umudunu kesip Seni kabul etmeyen yataða býrakýrsýn kendini
Sosyal Medyada Paylaşın:
onur altınbaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.