TARLA
Neler gördü neler; gördüðün tarla!
Ekmeye biçmeye geldi kimisi.
Selamsýz, destursuz; hem de katarla
Yemeye içmeye geldi kimisi.
Bazýsý berbattý, bazý þahane
Kadere çatmaya boldu bahane
Belki de zaman mey; hayat meyhane
Kendinden geçmeye geldi kimisi!
Olmadý, olamaz kimseye kastým
Kimine neþeydim, kimine yastým
Sevgiyle herkesi baðrýma bastým
Döküp de saçmaya geldi kimisi.
Doðduðu, doyduðu sinemi soyup
Doðama kendince kurallar koyup
Üstümde yatarken altýmý oyup
Hep gedik açmaya geldi kimisi!
Kadrimi bilenler sürdü, belledi
Yüzümü güllerle güzel eyledi
“…sadýk yârim…” diye çaldý, söyledi
Uçmaða uçmaya geldi kimisi.
Sýlaydý, gurbetti; bülbüldü, güldü
Sizinle aðladý, sizinle güldü…
Bu fakir ömrünce þuna üzüldü:
Konmadan göçmeye geldi kimisi!
14 11 2016
Salih ERDEM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.