FİGAN
Sevgi çiçeðini aþk tarlasýndan
Ne sen derebildin nede ben derdim.
Talih bir taraftan kader bir yandan,
Ne sen bir gün gördün nede ben gördüm.
Medet beklemedim diyarý yardan,
Þekvadar olmadým ah ile zardan
Bahtým kurtulmadý ip ile dardan
Ne sen geri durdun nede ben durdum.
Gülce ayý filizlenip biterken
Aramýza girdi bir kara diken
Benim kahrým zaten bana yeterken
Ne sen sorabildin nede ben sordum
Poyraz vurdu çiçeðime þimalden
Viran etti bahçelerim temelden,
Þems-i gamber gibi güzel cemalden,
Ne sen sefa sürdün nede ben sürdüm
On beþ on altý da bu sevda serde
Baþýma büründü bir kara perde
Sevda ateþine düþtüðüm yerde
Ne sen durabildin nede ben durdum.
Kul Macit’im derki bu aþkýn göçü
Bulutlar taramýþ o ýslak saçý,
Kader sýrlý ayna bilinmez içi
Ne sen görebildin nede ben gördüm.
17/11/2016
Kýrýkkale
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.