Asýlýrýz mandalsýz hayata
Yaðmur çiseliyordu,gece
Sessizdi.
Ýliklerinedek ýslaktý çocuklar
Üþüyordu.
Zifiri karanlýk bir gece
Aðlýyordu
Köþelerde fahiþeler et’ti
Satýyordu
Kýrýktý üç telli saz elinde aþýðýn
Çalýyordu
En koyusunda gece adem’e
Umuttu
Sevdalar sinik bir köþede
Aþýktý
Tahta masada meyhane çiçeði
Sarhoþtu
Gecelerin getirisi acý,
Götürüsü sancý.
Ama umuda deðil yabancý
Aþk ile sarýlarak sevdalara
Asýlýrýz mandalsýz hayata.
Selçuk Sen.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.