AĞLIYOR İÇİMDEKİ O ÇOCUK
Yudum yudum içtim kanmadý yüreðim
Kuru bir dilim ekmeðe azýðým sen olsaydýn
Her adýmda yaralandým yaþamaya tövbe ettim
Daha aldýrmam inanmam kader denen iblisin sözlerine
Sanki yine yetim kaldý aðlýyor içimdeki o çocuk
Mutluluðu niþan aldým ýska geçti yüreðimin göz yaþlarý
Unuttum uzun zamandýr aðlamayý kurudu pýnarlarý
Aslýna pek beceremem ulu orta öyle aðlamayý
Ýnanmak istedim hep yeþerecek sandým o tomurcuk
Sanki yine öksüz kaldý aðlýyor içimdeki o çocuk
Adýna dizeler satýrlar doldurdu hasretin kara kalemi
Gölgeni özlemiþim yýllarca çöl ortasýnda yaþar gibi
Tesbih ettiðim yalnýz günler geliyor aklýma unutmak eldemi
Kalbim sýzlýyor içimde volkan patlýyor akýyor oluk oluk
Sanki gözleri feryat ediyor aðlýyor içimdeki o çocuk
Uðruna ölmek isteyen deli divane aþklar ve aþýklar
Acýlarý yüreklerinde hasretleri vuslata ermemiþ ayrýlmýþlar
Kuytu bir duvar dibi yaþlý çýnar gölgesinde kaybolmuþlar
Yolun sonu gibi hazan yaðýyor her gecenin sabahýna
Sanki bir baþýna kalýyor yine aðlýyor içimdeki o çocuk
Masada derdine yanan mum gibiyim suskun biçare
Dünyanýn ne tadý nede tuzu varmýþ gibi geliyor kelimelerime
Ýyimiyim sorma inanki bunu bende bilmiyorum sus indi dilime
Ellerim karýncalandý gözlerimde koskoca sisli bir perde
Sanki yalnýzlýðýna isyan ediyor aðlýyor içimdeki o çocuk
Mustafa SARIVADÝ
17.11.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.