Karabasan...175

Karanlýk olabildiðince,
zifiri,
göz gözü görmüyor
derin bir sessizlik hakim
çýt yok, yalnýz soluk soluða kalmýþým
kendi nefesimin sesinde kayboluyorum

Yapayalnýzým sanki, ama deðil
sanki var olan ama görünmeyen yada benim göremediðim
adlandýramadýðým bir varlýk
sürekli beni takip ediyor
bazen karanlýðýn içinde farklý nesnelere bürünüp
sonra ortadan kayboluyor

þu an sanki tam arkamda, ensemde
sanki nefesini hissediyorum
sanki hafiften bir el vucudumu sývazlýyor
sanki gaipten gelen bir gizem

birden üþüme hissi tüm vucudumu kaplýyor
ve anlamsýz bir ürperti, üþüyorum
betim benzim atmýþ bembeyaz yüzüm cansýz sanki
kalbim hýzlý hýzlý güm güm atýyor

göz bebeklerim yerinden çýkacak gibi
terliyorum bir sýcaklýk yanýyorum
heyecan ve korku
bacaklarým ve tüm vucudum tir tir titriyor
yürümeye mecali kalmamýþ

bir odadayým kapý aralýklý iken
birden hýzlý bir þekilde kapý üzerine pattttt diye kapanýyor
gözlerim kör deðil ama
yalnýz tek renk var siyah
görmüyorum ve kapýyý arýyorum

baðýrmak, haykýrmak istiyorum
ama dilim lal olmuþ sesim çýkmýyor
sonra tek göz pencereye doðru yanaþýyorum
ay ýþýðýna koþuyorum ýþýðýn olduðu yöne
tam o sýrada bir simsiyah gölge
kaplýyor dört bir yanýmý

kanatlý, uzun kulaklý, uzun diþleri, vahþi
kana susamýþ o çok güçlü benden daha büyük
benden daha iri ve elinde kýlýcý
benimse hiç bir þeyim yok

çaresiz teslim olup boyun bükecekken
birden içime bir güneþ doðdu bir kurtuluþ
gönlümde bir ferahlýk, rahatlýk ve muazzam bir güç hissettim
bir anahtar tüm bu gizemi çözecek
ve dilimden þu sözler dökülüverdi kendiliðinden

(Euzübillahimineþþeytanirracim bismillahirrahmanirrahim)
Kovulmuþ þeytanýn þerrinden Allah’a sýðýnýrým. Rahman ve Rahim olan Allah’ýn adý ile baþlarým.

Tarih: 17.11.2016 ===================
Sosyal Medyada Paylaşın: