YILLARI BEZDİREN SÜRGÜNLERİMDE

Yýllarý bezdiren sürgünlerimde
Saðanaðýna tutuldum gözyaþlarýmýn
Avuçlarýmýn arasýndan sýzarken gençliðim
Sürgünün aynasýnda kanar bakýþlarým

Düþer ay ikiye bölünür
Yýldýzlar öksüz kalýr karanlýklarda
Tek, tek düþerler ayýn üstüne
Gece hüzünlenir sürgüne düþer

Üzerine siyah örtü çekilen düþlerimde
Bir güneþ uyutuyorum
Dizlerimin üzerinde
Aydýnlýk ninnileri söyleyerek

Sarmalýyorum hüzünlerimin yaralarýný
Nemli kaldýrýmlarýn kaygan yüreðinde
Gecenin ýrmaklarý boþalýr düþlerime
Boðar duygularýmýn en derinini
Sarýnca kül rengi korku bedenimi
Aðlaþýr ardýmdan mevsimlerden biri

Bir yara üzerine basýlmýþ tuz gibi
Bir ateþle çizer bedenime bilinmezliði
Küllenen zaman savrulur çöllere
Sebep olur kör alevlere
Yokluðun yüreðine tüner cismim
Kaybolurum isli dumanlarýnda
Bir ateþ olur gezerim
Kýzgýn ateþlerin damarlarýnda

Ýsyaným çözülür
Yýllarý bezdiren sürgünlerimde

Sabahat Çelik
16.11.2016


Sosyal Medyada Paylaşın: