KAÇ KERE
KAÇ KERE
Bir zaman kavruldum hicran içinde,
Mecnunca Leyla’ya baktým kaç kere…
Asumandan damla damla inerken,
Delice deryaya aktým kaç kere.
Firkat ateþine kaç yýl dayandým,
Gönlüme sancýsý düþtükçe yandým,
En parlak yýldýza içten baðlandým,
Ümitle göklerde çaktým kaç kere.
Ney gibi inleyip, sel gibi taþtým,
Nice zirveleri sabýrla aþtým,
Anka kanadýnda dosta ulaþtým,
Bütün gemileri yaktým kaç kere.
Hak yolunda gidenlerle bir oldum,
Nurdan pýnarlarda yunup duruldum,
Gönlümün köþküne geçip kuruldum,
Hayal âlemini yýktým kaç kere.
Canan fermanýyla gelince nimet,
Tevekkül diledim, aradým hikmet,
Sabýr taþlarýma yaðýnca rahmet
Nefsin ümüðünü sýktým kaç kere
Þefkat rahmetiyle kaç kez ýslandým
Kabuðu kýrarak özden beslendim
Ýçten duygularla yâre seslendim
Huzurunda boyun büktüm kaç kere
Bülbülün gözüyle bakardým güle
Gülce naz ederdim þeyda bülbüle
Kervan yol alýrken kutlu menzile
Sevinçle gözyaþý döktüm kaç kere
Ufukta ümitler dað dað dizildi
Mýsra mýsra aþkýn sýrrý çözüldü
Gözümden gönlüme yaþlar süzüldü
Vuslatý çöllere ektim kaç kere
Sevda ülkesinde bir ömür koþtum
Aþkýn iksirini içtikçe coþtum
En saf arzularýn ardýna düþtüm
Günbeyli’yle çile çektim kaç kere
Mahmut TOPBAÞLI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut TOPBAŞLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.