Sen Ýstanbul’da bensiz, ben Ýstanbul’da sensiz Sende vuslat özlemi, bende bitmeyen hasret Ýsyanýma tanýktýr bu gök, bu suskun deniz Baðrýmda yanan ateþ, dýþýmda soðuk gurbet
O rýhtýmda baþladý ayrýlýk serüveni Her gün yaþlý gözlerle dalarým ufuklara Dalgalarýn ardýnda arýyorum gölgeni Günüme gün ekleyip sarýldým umutlara
Kýz kulesi, Emirgân, Çamlýca’dan koþ da gel Erguvanlar, laleler açýlýnca coþ da gel
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.