Seni anlatmak için
Bayram yerlerinde
Alanlarda, meydanlarda
Nutuk atanlar oldu
Hamaset yapanlar oldu
Halkýnýn neferi olan seni
Halkýn yüreðinden söküp almak için
Bir yerlerini yýrtanlar oldu
Oysa sen!
Halkýn yüreðinden yüce makam istemezdin
Hýrsýz, arsýz, umarsýz ele ele
Halkýn kafasýný karýþtýrýp
Yüreðini kirlettiler
Halk kulaðýnýn üstüne yatar oldu
Bu günler
O günlerden beter oldu
Senden sonra
Her kes okusun yazsýn
Karanlýklar aydýnlansýn
Atatürk sevgisi
Cumhuriyet bilinci
Demokrasinin erdemleri
Ülkenin daðlarýný, ovalarýný doldursun diye
Millet olmanýn kývancýný her fert yaþasýn diye
Cehaletin beli kýrýlsýn diye
Var ettiðin Köy Enstitülerini
Kurucusu olduðun parti
Önce adýný deðiþtirdi
Sonra içini boþaltý, altýný oydu
Cumhuriyetin ýþýðý söndü
O zaman okuryazar yoktu
Þimdi okuryazar olmayan yok ya
Cehalet kýlýk deðiþtirdi kitaplara girdi
Dört bir yanda okuryazar yobaz, biter doldu
Bu günler
O günlerden beter oldu
O günler
Toz toprak, yanmýþ, yýkýlmýþ bir ülke
On beþ milyon savaþ yorgunu
Yalýn ayak baþý dik
Yüreði umut yüklü
Bir avuç insan
Tüfekleri duvara asýp
Çapalara sarýldýlar
Kaðný gýcýrtýsý, araba þýnasý,
Atlarýn nal sesleri, kýrbaç þaklamasý
Yanýk türküler ovalarý sardý
Barýþýn meyvelerini topladýlar
Bozkýrlar yeþile boyandý
Bu gün
Þarkýlar susmuþ
Türküler mahzun
Uçuk hayaller uðruna
Savaþ tamtamlarý çalýnýyor
Sýnýrdan, sýnýr ötesinden
Kâðýtlar geliyor
Analarýn serçe yüreði sýkýþmýþ
Her ilden
Ýnce ve derinden
Aðýtlar geliyor
Halk, olup bitenleri içine atar oldu
Bu günler
O günlerden beter oldu
O günler
Karlý daðlar düz ovayla barýþtý
Ýnsanlar insanlarla
Ele ele kol kola
Enkazlar kaldýrýlýyor
Kerpiçler dökülüyor yeniden
Kerpiç damlar yükseliyor bozkýrda
Evler, tezekle, odunla
Onla bunla
Ýlle de sevgiyle, umutla ýsýnýyor
Ve Ankara
Ankara’da Atatürk
Lambanýn titreyen sarý ýþýðýnda
Gece planlar yaparak
Gündüz temeller atarak
Yükselen fabrika duvarlarýna
Tüten bacalara bakarak
Diline düþüveren “Vardar Ovasý” ezgisiyle dinlenmekte
“Ýzmir Daðlarýnda Çiçekler açar” ritmiyle çalýþmakta
Çimentodan demire
Þekerden kumaþa
Silahtan, uçaða,
Tütünden tersaneye
Ömrünün son on beþ yýlýnda
Elliye yakýn sanayi kuruluþu býrakarak
Çaðdaþlaþma yolunda
Kurtuluþ meþalesini yakarak
Gitti…
Senden sonra
Miras yedi siyasiler
Özelleþtirme cilasýyla cilalayýp
Bu kuruluþlarý arsa fiyatýna sattýlar
Atatürk’ün eserleri heder oldu
Çiftçiyi tarladan soðuttular
Türkiye Brezilyadan fasulye
Kolombiyadan Saman ithal eder oldu
Ýþsizlik en büyük felaket
Ýþsizler, iþ arayanlar katar oldu
Ýþ bulma umuduyla
Kapý kapý dolaþýp
Kapýlarda yatar oldu
Bu günler
O günlerden beter oldu
Tahir EKER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.