Yetim çocuklar gibi büyüdüm ben Anne þefkati ilgi alakasýndan yoksun Henüz okula baþlamamýþ aðzý süt kokan Sýðýr otlatmaya gitmiþtik baþka bir köye Azýðýmýz kuru ekmek kuru çökelek
Oyun sanýp tavþan gibi sekerdim Hayvanlarýn arkasýndan giderken Düþtüðümde sarp kayalýk yollarda Kendim kalktým aðlayarak salya sümük Elimden tutup kaldýran bir annem olmadý
Dikenler çalýlar battý tenime kanadý Ne gözyaþýmý silen ne de acýmý dindiren Baþýmý yaslayacaðým bir göðüs yoktu Sýcak bir nefes saçlarýmý okþayan bir el bir Acýyla kývrandýðýmda annem yoktu yanýmda
Okullu oldum emsallerimden iki sýnýf geriden Defter kalem silgi önlük emaneten Dördüncü sýnýftan sonra gurbet yolu San ki bir yazgýydý yoksulluk her yaþta Çalýþ oku köy þehir ayný hikâye
Ýlk gençlik yýllarýmda çok ama çok aradým seni Kaç intihar gözlerimden gelip geçti Köprü ayaðý Arnavutköy’de asker ocaðýnda Bir dostun tesellisi olmasaydý anne yarýsý Yokluðun yokluðumdu iki nefes arasý
Çok zor hatýrlýyorum ya da hafýzam karýþýyor Sýcak bir çorbayý elinden içtiðim anne Bundan yüreðim ezik hep aðlamaklý Ama bir annem vardý bildiðim sevdiðim beni doðuran Ondan hasretlerim kanar göz ucumda
07-11-2016
cemal karsavran
BAMBU tiyatro kültür sanat dergisi..17.ci sayýda yayýnlanmýþtýr.... Sosyal Medyada Paylaşın:
cemal karsavran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.