Bir sabah ah þu gardan gittin kara trenle
Yolun düþtü gurbette yurtsuz kaldým sevdiðim
Bahçeme hazan vurdu güller yedi verenle
Kurumuþ bir dal gibi tende soldum sevdiðin
Ýlk gittiðin zamanlar ne acayip yanmýþtým
Musalaya serili ölen benim sanmýþtým
Sensiz yaþam olmazmýþ hislerine kanmýþtým
Zaman geçti yalnýzken çare doldum sevdiðim
Derdest düþlerden çýktým gerçekleri görünce
Seni hiç yokmuþ gibi geçmiþime dürünce
Dumeni farklý kýrýp sensiz yöne sürünce
Dilimde dua elem huzur buldum sevdiðim
Zaman geçti kapandý dinmez denilen yara
Her güneþ farklý doðar ferahlar gelmez dara
Kalp kalbi unuturmuþ açýla dursa ara
Çokça seven gönlümden seni saldým sevdiðim
Aþka tabib gerekmez seven bitiren biziz
Uzaklara gidipte aþký yitiren biziz
Ýnan bende kalmadý sana ait bir tek iz
Sende bilmemde bende seni sildim sevdiðim
Þimdi bu son mektubum okursun sana gelse
Bana karþý garezi kalbin ruhunda silse
Olurda þu sözlerim senin aklýný çelse
Sakýn döneyim deme bizde öldüm sevdiðim
M.Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.