UTANCIMDAN ÖLDÜM

Çiçeklenmiþ gamzelerinden
Bir gül kopardým
Çiy damlasý terin o gülün yapraðýnda
Yüzüme sürdüm yapraðýný gülün
O an hissettim ki uzadý ömrüm

Utangaçlýðýmý gamzelerine gömdüm
Ah sevdiceðim utancýmdan öldüm

Bir ok kopardým kirpiklerinden
Kaþlarýn yay olup fýrlattýlar
Ok döndü saplandý sol yanýma

Dalgalý saçlarýndan bir tel kopardým
Tel yerine kemanýma baðladým
Notalar dillendi güfte oldular
Yüreðimin en derin yarasýna
Merhem oldular

Bir daha dokundum gamzelerine
Parmaðým deydi güzel tenine
Tatlý biz sýzý gezerken yüreðimde
Utancýmdan öldüm
Bana bakan gözlerinin içinde

Sabahat Çelik

Sosyal Medyada Paylaşın: