Alýp götürüyorsun beni uzaklara. Senin huzurun yakýyor bedenimi. Huzur bile huzur vermiyor. Uzaklýk yerini belirtiyor. Bir þeylerin varlýðý senin yokluðuna iþaret ediyor. Nedir beni sana tutuklayan? Nedir düþ olup benliðime senlik ekleyen? Yoksa sen misin ruhumu benden alýp giden? Söyler misin adý konmayan AÞKIM? Sen misin kibirli yalnýzlýðým! Unutamadým "AÞK" adý altýndaki sesini, gözlerini. Ey benim alacakaranlýðým! Ne sen yor beni, ne ben yokluðunla boðulayým. Ne sen bir iz býrak bende, ne ben býraktýðýn izleri sileyim. Unutma, unutamadýðým! Bir sýcak rüzgardýn. Aþk daðlarýnda özgürlük saçtýn. Sende kaybolanlarý saða,sola savurdun. Ben de periþan oldum. Sonra bir yaðmur olup çýktýn. Gözyaþý bataklýðýna benler býraktýn. Bense düþüþümle battýkça battým. Ben sadece sen baktýkça yaþýyordum. Bir güneþ olsan bile Antartika buzullarýndan farksýzým. Sen ýþýnlarýmý üstüme serdin bense varlýðýndan eridim. Ey benim ömürlük sevgim! Sen nefes aldýkça ben nefes verdim. Yaþamým alacaðýn nefes sayýsý kadardý. Sen bir baþka kýzda nefes almayý unuttun, bense sen nefes almayý unuttuðunda yaþamayý unuttum!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gökçe Akgül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.