gün doðdu günebakanlar gün doðdu çiçek çiçek ellerimde huzmelendi acý göðün boþluðunda kýrlangýç çýðlýðý
volga soðuk akýyor saðýr duvarlar aramýzda ürpertiyor yaðmurlar gözlerini saymýyorum samanyolundaki yýldýzlarý ýssýz kýrlarda yitik söylediðimiz o çocuk þarký
dokunuyorum ürkek ceylana benzeyen tenhalarýna cumbalardan görünmüyor ýþýl yollar hangi mevsimde kalmaya karar kýlmýþtýk kýrlangýç nereye ulaþsak puslu tan yeri akþamýn deniz gözlerinde yakamoz bir keder
gün doðdu dört duvar içine sen geldin bir acý kahvenin hatýrýna yalýnayak van gogh sarýsý yalnýzlýklardan mevsimler günebakan çiçeklerine küsmüþ bir yarým akþamdýr gözlerinde yaþamak
Ömriye KARATAÞ 13.11.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
omrye Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.