ÇİZİK ATARIM

Bir sonbahar günümüydü
Duvarlarda asýlý kalan baharýna
Aðýtlar yaktýðýn

Neden siyaha boyanmýþ o mahkum duvarlar
Neden sarýya boyanmýþ o pembe masum duygular
…
Nedir bu Melankolik þarkýlar
Nedir bu belirsizlikleri alkýþlayan.
Yok artýk dedirtecek acýlar
Ben buna dur deyip bir,
ÇÝZÝK ATARIM-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Koymam seni arkadaþým yalnýz baþýna.
Býrakmam seni bu dönme dolap girdabýnda…
Boyarým dünyaný mavilere
Beyaz bulutlar çizerim tavanýna.
Gezdiririm seni, beyaz bir güvercinin kanatlarýnda…
Ne iþin var bu küflü loþ sokaklarda?

Tanýmam zannetme yüzünde maske olsada…
Saklý gibi duruyorsun, o senden büyük palto’da.
Bilirim cebinde birikmiþ anýlarla,
Ýçiyorsun durmadan loþ sokaklarda.

Hadi kalk arkadaþým
Senin yerin yok burada
Kývrýlýp yatayým deme þuracýkta…
Sen alýþýk deðilsin buralara

Ben seni býrakýp gidemem buralarda…
Giderken kalbim kalýr yanýnda.
Nefes alamam ben o olmazsa
Þimdi kalkýp elini vermezsen bana
Acýdan ölürüm kalkamam yalvarsanda.

Onun için elini ver arkadaþýna
Gidelim bol ýþýklý bir dünyaya.
Güneþ ýsýtsýn seni
Yýkasýn bulutlar gözyaþlarýyla
Bak göreceksin yeni bir sen olacaksýn orada.
Sabahat Çelik

Sosyal Medyada Paylaşın: