hani sen gittin ya ardýna bile bakmadan benim çöküþümün yýldönümüydü , iþte bugün, iþte o an
sessizliðe boðuldum ben aðladým çoðu zaman kapattým gözlerimi , uyuyamadým seni düþündüm her an
yaþarým sandým da ben , yaþamadým seni aradým çoðu zaman sevgisizlikten tükendim öldüm öldüm dirildim ben bittim dedim nice zaman
soðudu bak kalbim aþkýn ateþinde buz oldu sensiz kaldýðý zaman sevda masalýmýz dilden dile dolaþýrken ölümsüzlük matemin de , bu aþk yalan oldu yalan
hep oruç tuttu þu kalbim, sevmedi sevemedi beðenmedi ,bir tek kiþiyi bile olmadý hiç kimse ne dün, nede yarýn, hiç bir zaman
zehrini içtiðim hayatýn ayazý vurdu kilitli gönlüme kötü oldum ben kötü kayboldum dünyada zaman zaman
vazgeçtim ben senden de kendimden de sevdandan da vazgeçtim, zaman zaman Artýk yalancý baharlara aldandý su yuregim Savruldum gazeller gibi an ve an senin sayende ömrüm kýþ oldu sensiz geçen günlerim doldu hep karla boran
þiir ceylan yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
CEYLAN 17 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.