Ne kadar koþtum peþinde dalga dalga saçlarýn savrulurken rüzgarda kudurdu içimde tufanlar koptu uzaklaþtý benden zaman durdu ýþýklar söndü.
Uyandýrma gecenin karanlýk gözlerini hayalin düþer yüreðimin yataðýna kaç defa düþtüm dert bataðýna.
Gecenin kýzýl karanlýðý vururken yüzüme uyku girmez olur gözüme acýlar bitmez. hayalin gitmez þafaklar sökmez güneþ doðmaz olur buralarda.
Hayalin aydýnlatýr gecenin karanlýðýný dokunduðum ne varsa hepsi yalan hepsi kaçak gülücükler sahte unutamadýðým derin duygular vardý sende öyle bir geliyorsun ki yaðmurlar yaðýyor gözyaþýma karýþan her yer sýrýlsýklam gem vurdum yüreðime ruhuyun kýyýlarýnda üþüyorum düþündükçe seni düþüyorum büyüdükçe büyüyorsun içimde.
Seni sevmek yazýlmýþsa alnýma acý çekmek fark etmez Ýçimdeki deprem ayaklanýr çark etmez sana olan bu hasret bu sevda bitmez bir ömür výz gelir geçer yetmez.
Güneþin battýðý yerde geliþlerinde tükeniyorum sen doðuyorsun ben batýyorum ...
Þiir yaralý_34 Sosyal Medyada Paylaşın:
Hakan Yarali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.