OKUNMAMIŞ HİKAYE

Yýlmadým, yaþamaktan.
aðýr bedelli gülüþlerimdede;
yaþamýn kýyýsýnda
defalarca ölümle yüzleþtiðimdede;
arzularýmý yüreðime gömüþümdede:

Dostumu, düþmanýmla karýþtýrdým.
ruhumun karanlýk odasýna ,
bir pencere inþa edemedim
ellerim titrekken
diz üstü yýkýldým.

Kalbimin kan kokan kasvetli sokaklarýydý
savaþ açtýgým:
ne hikmetse;
kazanan da kaybeden de ortada yoktu:
ben hayatýn ;
nasýl karýþýk bir hesabýna sayýldým:

umudumun adý;
hedefimde yoktu:
hor gördüðüm bir bakýþta yoktu üzerimde:
harap olduðum ne aylar oldu ,
içimde bir his vardý anlamsýz
beni ayakta tutan:

Dalýndan kopan yapraðýn ;
anlamýný kavratan
nasibini aramaktan vazgeçip
bana kýsa yaþamýn tadýný anlatan
yüzlerce karýnca
deðiþik türde göçebe kuþlarmýydý ?.

Kimbilir belkide !
sayýsýz geceler naðmeleriyle;
kalemimi dolduruþa getirdikçe
yarým kalacak
bir hikayenin ön yazýsýydý beni oyalayan:
ve ben hala ;
o hikayenin ilk satýrlarýna bile
baþlayamadým.

Nuran KARACA17:48 11.11.2016

Sosyal Medyada Paylaşın: