Mevsimlerden bahardý günlerden ise pazar
Dünlerimi karalý koyup gittin Hazal’ým
Buz sarmýþtý gönlümü donmuþtum azar azar
Ýçerimi yaralý koydun gittin Hazal’ým
Ne çok hayalim vardý yok ettin sýzým sýzým
Aklýma her gelende dolarda durur gözüm
Destanlarý derledin sana kâr etmez sözüm
Yüreðimi paralý koydun gittin Hazal’ým
Býrakmadýn aklýmda yarýnlara tek bir düþ
Baharmý koydun zalim geçen zamanýn hep kýþ
Yokluðunda her daim baðrýma basarým taþ
Hicranýmý sýralý koydun gittin Hazal’ým
Ondan þafak aymýyor çehrem karanlýk asi
Acý keder fark etmez nedir kim kimim nesi
Ýç dünyamda yükselir kýsýk isyanýn sesi
Düþlerimi aralý koydun gittin Hazal’ým
Yeter artýk çýkda gel kalmadý mecalim yar
Bilsen sana ne bitmez tükenmez özlemim var
Yokluðunda inanki bu istanbul bana dar
Mutsuzluða kiralý koyup gittin Hazal’ým
M.Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.