Yerip de sayma ki övmedi diye,
Sýr aldýðýn zaman ben de överim.
Hiç gönül koyma ki sevmedi diye,
Sarýldýðýn zaman ben de severim.
En sakin halinle tatlý bakýp da,
Þu mahzun halime aklý takýp da,
Her bahar Çoruh’la farklý akýp da,
Durulduðun zaman ben de severim.
Gönlündeki kararsýzca hallerden,
Kem gözlerden, sakýncalý ellerden,
Aþký yeren taþ yürekli dillerden,
Yorulduðun zaman ben de severim.
Bedenimin kora dönmüþ çaðýnda,
Hazanýmýn viran olmuþ baðýnda;
Sýr gönlümün geçit vermez daðýnda,
Kar olduðun zaman ben de severim.
Dünlerini hiç yýlmadan anarak,
Her sevdayý çile yolu sanarak,
Yüreðinle yýllar boyu yanarak,
Kor olduðun zaman ben de severim.
Sevgiyle koklaþan koyun kuzunla,
Dost olup yaþarken derin sýzýnla,
Yüreðinden bal damlayan hazýnla,
Var olduðun zaman ben de severim.
Elemlere ýrmak olan yüzünle,
Âlemlere örnek olan özünle,
Aþký öven bin bir çeþit sözünle,
Görüldüðün zaman ben de severim.
Gözündeki parýldayan ferlere,
Aldýrmayýp alnýndaki terlere,
Aðlayýp da feryat ile yerlere,
Serildiðin zaman ben de severim.
Alptekin Yazar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.