MESELE

Mesele düþmem deðildi ki.
Hep ayný hayatý yapmam,
Tam kapýsýndan geçerken,
Dönüp ardýma bakmamdý.
Pencerede mi diyerek,
Görmeyi umut ederek,
Kendimden geçmemdi.
Ayaklarýmýn birbirine dolanmasý,
Bedenimin yerlere yuvarlanmasýydý.
***
Mesele yara almam deðildi ki.
Hep ayný yerden yaralanmam,
Tam þifa buldum derken,
Sol yanýmdan kanamamdý.
Bir hayale kapýlarak,
Bir yalana inanarak,
Seveceðini sanmamdý.
Dýþýmýn zemheri kýþýný yaþamasý,
Ýçimin cehennem ateþini taþýmasýydý.
***
Mesele sevmemesi de deðildi.
Hiç bir þey söylememesi,
Hem kendinin gelmemesi,
Hem de gel dememesiydi.
Hiç bir þey bilmeyerek,
Fallardan yardým dileyerek,
Yýllarca bir iþaret bekleyerek,
Ömrümü tüketmesiydi.
Mesele onun ettikleri deðildi ki.
Benim çektiklerime deðmemesiydi.

Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın: