Ölüm Oyunu

varlýðýmýn gölgesi
yokluðumun nicesi
ufuktaki kýzýl renk
denizdeki mavisi

bakar þaþkýn etrafa
zifir karanlýk sofa
lambasý yok ki evin
korkuyor bu ilk defa

nasýl girdim buraya
geçirir paranoya
titrek elleri aciz
dolaþýr eþya eþya

mücadele bitiyor
bir köþeye siniyor
kýpýrdamaz vücudu
yolculuðu baþlýyor

varlýðýmýn gölgesi
yokluðumun nicesi
unutma ki oyunu
kazanasýn ladesi




Sosyal Medyada Paylaşın: