bu uzun yol kýsa bir gündü ve bitmeyen gün dediðin telaþlarýmýzý býrakýp yaný baþýmýza çekip gidendi adlandýramadýðýn gülmeler için için devam ettiðin aðlamalar sevinmelerin bir kuytuda gizlenendi ferah bir suya vurduðun yüzün öncesini unutmuþ sýrlarýn içinde kalandý dokunmalarýný biriktiren ellerinden yorgunluðunu alandý dudaklarýna öpüþ konduran rüzgar kal gitme bir þarkýnýn nakaratýydý dilinde müziksiz ne anlar mýrýldandýðýn “unutma” ansýz tekrarýndý kendine kalmanýn aðýr yükü bana düþtü bu uzun yol kýsa göründü bir adým daha atsam bitecek bu düþ bana býraktýðýndý yetmedi bunca soluk…(kbykl)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kadir Bıyıklı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.