Seviyorum seni parmaklýklar arasýndan Çok aðýrlaþtýrýlmýþ hapis gibiyim Göremiyorlar belkide sen gerçeðini Sessiz çýðlýklar atar gibiyim Dört duvar arasýnda þarkýlarla Birde tecrit odasýnda prangalarla Konuþuyorum karanlýk olmayan gölgelerle Sanki yavaþ yavaþ delirir gibiyim Bir gün bile geçmiyor ki Koca ömür nasýl geçsin Küçük bir kuþ kondu parmaklýklar arasýna Özgürlüðün hafifliði var sanki kanatlarýnda Bense aðýrlaþtýrýlmýþ hapis gibiym Ne bir duvara çeltik atýcak mecalim var Nede hayal kurmaya tecellim var Adýný yasakladým dudaklarýma Ceza verdim kendime Bu ne öfke icabýnda bu ne gurur Bu ne huzur gýyabýnda Ve ben parmaklýklar arasýnda Ýdam sehbasýna çýkar gibiyim.
Servet Konaçoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
servet konaçoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.