GÖR BENİ KÂHTA’M
Efkâr daðým hüzün aðým topraðým,
Bir güz günü yandý caným gör Kâhta’m…
Soldu baðým gençlik çaðým yapraðým,
Dön süz dünü dondu kaným gör Kâhta’m…
Sende açan solan gonca bir güldü,
Sevdan ile ateþ içmiþ gönüldü,
Güzel halka yiðit Mehmet ödüldü,
Tandýr oldu þu sol yaným gör Kâhta’m…
Kan Eylül’ün on dokuzu þok etti,
Ýnsanlýðý seven kalbi yok etti,
Ömrü ocak ciðeri de kok etti,
Feryat figan her gün taným gör Kâhta’m…
Hiçbir merhem kâr etmiyor yaraya,
Onlarca yýl girse bile araya,
Tetikçi it satýlmýþ beþ paraya,
Sel gözyaþý her bir aným gör Kâhta’m…
Cantekin der; sahip çýk her merdine,
Mertler düþmüþ Kâhta’m senin derdine,
Toz kondurmam bir tek yiðit ferdine,
Onlar tacým þeref þaným gör Kâhta’m…
"GEL GÖR KAHTAYI" DOSYASI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.