YÜREĞİM VE BEN

Mevsimlerden ilk bahardý
Yüreðim ve ben
Þiirlerin vuslatýnda mýsralara soyunduk
El ele verip uzun ve meþakkatli bir yola koyulduk

Eþi dostu topladýk
yol haritasýný çizip verdik
Bize eþlik etmek isteyenler oldu
buyrun hep beraber yürüyelim dedik
Malum; sarp kayalar
dik yamaçlar ve engin daðlar aþacaðýz
Tek baþýna zor olur
Issýz yollarýn kurdu, kuþu, yýlaný, yalaný, uçurumu çok olur
Fakat herkesle yola çýkýlmaz
her aðaca gönül rahatlýðýyla yaslanýlmaz

Bize eþlik edenlerden sazýna, sözüne ve özüne güvendiðimiz
Dost, ahbap bildiðimiz yol arkadaþlarýmýzdan
bizi yarý yolda býrakýp geri dönneler oldu
Kaldýk mý Yüreðimle baþbaþa
terkedik mi dað baþýnda kendi kaderimize

Yollar uzun
yollar meþakkatli
asýl çetin daðlara zifiri karanlýk yollara henüz gelmiþtik ki
ne suyumuz kaldý ne de ekmeðimiz
Yüreðimle oturup hasbihal ettik
ya sözümüzü hiçe sayýp çýktýðýmýz bu zorlu yoldan geri döneceðiz
Yada cesaret hýrkasýný giyinip
ucunda ölüm de olsa
sonuna kadar devam edeceðiz
Biz ikinci þýkta karar kýldýk tabiki
çünkü biz bu yola çýkarken kendimize bir söz verdik
Korkaklýk edip geri dönmek bize yakýþmaz
Kendine güvenmeden karlý daðlar aþýlmaz
Aç susuz da kalsak
derin yaralar da alsak
yolun sonunda hiç bekleyenimiz de olmasa
menzile ulaþmaktý gayemiz

Yol üstünde rastladýðýmýz
bacasý tüteten evlerin kapýsýný utanarak da olsa çaldýk
Derdimizi bir bir anlattýk
Elimizi yüzümüzü yýkayýp
yaralarýmýzý sardýk
Yorgunluðumuzu attýk
Aramýzda ibriþimle örülü dostluklar bile kurduk
Sonra yol azýðýmýzý hazýrlayýp dualarla iyi dileklerle bizi uðurladýlar

Menzile bi hayli yaklaþmýþtýk ki
Bize katýlýp eþlik etmek isteyen
bazý dost görünümlü simalar belirdi
Onlarda sadece kendi çýkarlarýyla meþguldü
Ne yaramýzý emlediler
Nede yorgun yüreðimize bir bardak çay demlediler
Üstüne üstlük bizim azýðýmýzý gizli gizli yediler

Yarý yoldan geri dönenler ise
konaklayacaðýmýz yerlere çoktan haber uçurmuþ
yanlýþ yoldan geldiðimizi söyleyerek
yaramýzýn zamanýnda emlenmesine engel olmuþlardý

Bizim býkmadan usanmadan yaðmura
yaþa
fýrtýnaya
kýþa karþý durarak
eðilmeden
bükülmeden
sarp kayalarýn önünde diz çökmeyip ilerleyiþimiz
onlarý bi hayli kýzdýrmýþ ve korkutmuþtu

Çelik gibi saðlam
nar gibi kýzýl korda yanan yüreðimize
su serpilmesini istememiþlerdi
Hiç bir zorluða aldýrmadan
doðru bildiðimiz yolda sonuna kadar ilerledik ve
duyduðumuz uðultulara gülüp geçtik
Biz arkadaþýmýzý, yoldaþýmýzý, sýrdaþýmýzý
asla yarý yolda býrakmadýk
Hiç kimseyi sýrtýndan vurmadýk
Biz çelik gibi yüreðimizle
Duru,berrak özümüzle
mertce sözünde durmayý
bu maratonda
her ne olursa olsun
menzile ulaþmayý seçmiþtik

Yüreðim ve ben
tüm yaþantýmýz boyunca
ne kimseyi hor gördük
nede kimseyi yerdik

her þeyi önceden hissetmemize raðmen
ki hislerimiz bizi hiç yanýltmamýþtýr

Nice yokuþlar
nice sarp kayalar ve
nice engin daðlarý yapayalnýz aþtýk
Yinede hiç bir zaman
ne sözümüzden
ne özümüzden
ne de çýktýðýmýz yoldan geri döndük
Biz kimsenin bizi zorla sevmesinide istemedik
Sadece ve sadece
Yürekleri kadar
emeðimize
alýn terimize
saygý duyulsun istedik
Bilemedim ki yarenler
yoksa biz çok þey mi istedik ???

Nafize
Sosyal Medyada Paylaşın: