Şiir Yazmak Gelmedi İçimden

Geceyi teneffüs etmeyi seviyor ruhum
Uykuya dalan sokaklarýný þehrin
Ekzos dumansýz havasýný
Boþ kaldýrýmlarda,
Sessizliðin adýmlarýmý takip etmeyi...


Sönse keþke sokak lambalarý
Seyredebilsem göðünü ve yýldýzlarýný doya doya
Ýsim taksam en parlaklarýna
Týpký çocukluðumda olduðu gibi
Þu Ebu Bekir (r.a.) desem
Þu, Ömer(r.a.)
Þu,Osman (r.a.)
Þu, Ali (r.a.)
...

Ay baþkaydý
Aþktý
Nur-u Muhammed’di (s.a.v.)

Bir tecelli et ya Ýlahi öksüz yüreðime...



*
Þiir yazmak gelmiyor bu gece içimden

Sýðlarda gezinirken hayalini kurmak kolay mý; derinlerin?
Ne bilsindi derinlerin sýrrýný sýð cümleler...


Küskünüm!
Yazamayan kalem,
Kokun sinmeyen kaðýttan



Küskünüm!
Seni anmaktan erinen dilden
Sensiz baþ verecekse; gülden


Küskünüm!
Gafletle alýnan nefes,
Uykuya yenik düþen gözden
Seher vakti, seni; bensiz çaðýracak bülbülden


7 Kasým 2016

Sosyal Medyada Paylaşın: