Seni anlatýrdý özlem. Attýðýn her adýmýn toprakta býraktýðý ize aþýk olurdum. Su içerdim kimsenin sahip olamayacaðý gülüslerinden. Belasýydýn dökülen her bir gözyaþý damlasýnýn. Severdim seni. Adýný benim bile koyamadýðým,tarifi bile edilemeyecek kadar derinlere gömülmüþtü sevdan. Yüreðimdeki her bir kýrgýnlýkla adaþtýn. Dudaklarýnýn her kapanýþýnda, göz kapaklarýnýn her iniþinde özledim seni.
Adýnýn rengi sarýya çalýyordu. Her sonbahar seni fýsýldardý her sene.her sabah sana uyanýrdým kýrmýzý kapsonlu bir çocuðun yaðmura olan aþký gibi.. Uzaktýn hep ama yakýndan daha yakýn olurdu hasretin.
Besteler yapýlýrdý adýna. Þairler çýldýrýrdý seni anlatýrken. Her bir sokak lambasýnda resmin vardý.sonu gelmeyen geceler sana aitti hep ama gündüzler seni arardý.
Seni özledim be kadýn.öksüz artýk hayal kelimesinin içinde geçtiði tüm cümleler. Ceset kokusu sinmiþ tüm duygulara.baþ ucunda bekliyor ölüm tüm umutlarýn.sevdaya dair ne varsa sende hükümlü .bir sana mahkum,bir sana mahsus bu yürek.
Tutuklu sevdamýn sessiz gecelerinde, göçebe umutlarýmla öpüyorum her gece yokluðunun alnýndan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Noah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.