denizi seviyordu aslýnda ama,bir o kadar da korkuyordu ondan onu korkutan,sonsuz mavilik ve derinlik hissiydi sonsuzluk yalnýzlýðý derinlikse,bilinmezliði hatýrlatýyordu ona huzur bulacaðýna seyrederken o maviyi içi ürperiyordu bu korkularla belki de sýrf bu yüzdendi içinde deniz olan o þehri bir türlü sevememesi malum boðularak ölmek, ölüm þekillerinin en kötüsüydü..........
emine rezzan sipahi
Sosyal Medyada Paylaşın:
rezzan sipahi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.