Sessiz Çığlık

Sancýlarda geçen günlerin yasýndayým.
Yasladým düþlerimi olmazlara, hangi zamanlardayým.
Susmak için konuþurken, konuþmayý sustum.
Yüzümde tebessümün kýrýntýlarý, kalbimde kýrýklar.
Diyar diyar bir feci sonbahar, hep gözyaþý kustum.

Günler sýcaklýðýnýn son kýzýllýðýnda, ben ömrümün yakasýnda.
Kahrederek yapýþsam yýllara, neye yarar bu baðýrýþlar.
Söylenmiþken söylenecek ne varsa, saklanmýþken hiçliðin arkasýna.
Gideni getirmez hayat, umudu unut, çaresiz çaðýrýþlar.

Oysa neler neler, hayallerde kayýplar birer birer.
Þimdi kimlerle geçer bu saatler, günler, nefesler.
Kendimin katiliyken, idamýma sanýðým, önemsiz nedenler.
Yaþamak ne pahalý, ne acý ellerden kayýp gidenler:
Her gün biraz daha kanatarak gözlerimden inecekler...

Sosyal Medyada Paylaşın: