MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Kesintisiz express
Kursadcercen

Kesintisiz express








Tren istasyonunda paslý gözler taþýnýyor
uzun ve boþ bir arazi
gözlerimizin kesiþmesi imkansýz gibi
daðlar alçalýyor ömrümüzden çýkmýþçasýna
çalýlar sarýya boyanmýþ
boylarý hep ayný hizada
belki bir rüzgar geçerse
baþlarýný eðip geri kalkýyorlar
kahverengi bir tabela sallanýyor
-Kesintisiz express
kedi bakýnýyor gözlerimin içine
ilk defa insan görmüþ gibi izledi beni
ben dahil bir desteyiz
herkes gözlerini tekerleklere dikmiþ vaziyette
kývrýmlarý kadýný anýmsattý belki bir dakika
içleri çekildi
ta ki hareket etmeye baþlayana kadar
ilk damla ter o zaman akta alnýmdan enseme
binmemek gibi bir çýlgýnlýða kalksam
haftaya kadar yem olabilirim





görüntünü gözümün önüne getirmeye çalýþýyorum
belki ilk defa bu kadar zorladým
yeni bir sen doðacak gibi oluyor,býrakýyorum kendimi
bir baþ bir boyun bir vücuttan ibaret deðilsin
ötesi var bu topraklarda beni kavuran
sessiz sessiz ilerliyoruz
arkamýzdan buhar bulutu yükseliyor
yalancý yaðmurlar her an yaðabilir
heveslenmiþ iki çiftçi
trenin arkasýndan el sallýyor
ve kanatlarý eksik olan
ülkemin ürkek kuþlarý





iki çatýlý bir eve veda etmek ettikten sonra
o kýrýk kalan lambadan bir veda busesi aldým
aðaçlarý selamladým
düþünmek için çok zamaným oldu
evet,sana her varýþ duraðýnda
bir adam daha doðdu içimde
düþüncelerini elektrik tellerinde kuruttuðum
kavuþmak türküsünü üflüyorum
daðýlýyor





bu boþlukta bütün þehir uyuyor
yollar uzun,yollar kederli
zaman yýlanýn ikiye bölünmüþ dilinde paylaþtýrýlýyor bize
bu gece ayný þekilde paylaþýlmayacak
kimi uyurken ölecek ansýzýn
kimi diriyken ölecek yavaþça
gitme diyorsun
gidemiyorum pervasýzca





yorgunum,oldukça birikti kavgalarým
kaþlarým gözlerime çarpýyor
gözlerim bahar da tutuklu
çocukluðum koþuyor yolumda
bu yaðmur üzerimize yaðýyor
yolumuza seriliyor bir farsýn iþçiliði ile
ilmik ilmik iðne kokuyor
en son babannem örtmüþtü ayaklarýmý
yine böyle bir patikle
sýðmýyorum þimdi
sýðamýyorum





ölmek hiç ayýp deðil biliyorum
þimdi damarlarýmda dönüyor bir hayat
can atýyor
yanýyor
yanmak da ayýp deðil biliyorum





bir elmayý bölüþmeyeceðim artýk seninle
bir kahkahayý paylaþmayacaðým
baðýra baðýra aðlamayý unuttum
dalgýnlýðým kadar dargýnlýðým da var gözlerimde
ama biliyorum iyi olacaðým
yarýn beklerim belki güneþin doðuþunu
en son 19.yy’da yýkanmýþ bir trenin penceresinden
ama artýk ne güneþ parlak doðar
ne elmalar taze kalýr
bu saatten sonra seninle
boþ bir kaðýda tütün oluruz ancak
ya eririz yan yana
ya da bir rüzgarda denk geliriz birbirimize.















’Sadece yüreði olanlara..
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.