Kalemin beli kýrýk kaðýtlar ýslak Yürek bi çare, ayaklar çýplak Þu karartýda gördüðün topal ulak Parça parça ‘ben’ getiriyor Ulaþýrsa sana, heybesine bak.
Eþini kaybetti bu kýsrak Kurduðun cümleler sanki birer mýzrak Umudum var ama emsali, verimsiz toprak Parsel parsel ‘biz’ ekiyorum Olacaðýz! Geçmezse yarýnlar kurak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Henri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.