Bu nasýl sevdadýr,bu nasýl Aþk’týr ?
Deli divaneye döndürdün beni
Ben kandil misâli yanýp dururken
Tuttun bir nefes’te söndürdün beni.
Her olur olmaza gönül vermezdim
Böyle gururumu yere sermezdim
Her türlü cefaya göðüs germezdim
Þadan eylemeden gömdürdün beni
Kadehle þiþeyle iþim olmazdý
Sen/den gayrý kimse düþüm olmazdý
Her gelen gönlüme otað kurmazdý
Bahar’da Hazan’a döndürdün beni.
Hemen her bakýþa esir olmazdým
Aþk od’uyla böyle yanýp durmazdým
Gönül limanýndan demir almazdým
Irmakta bir sala döndürdün beni.
Yaz,Bahar aylarým Kýþ’ým olmazdý
Böyle gözlerimde yaþým olmazdý
Genç yaþýmda mezar taþým olmazdý
Yaþarken ölüye döndürdün beni.
Sevda þeleðini sýrtýma vurdun
Vuslatý hasrete kurdukça kurdun
Ne aradýn ne/de bir kere sordun
Ölmeden mezara Gömdürdün beni
Aðusdost ayýnda dondurdun beni
Ne þadan eyleyip ondurdun beni
Gül diye dikene kondurdun beni
Yeniden hep baþa döndürdün beni
Durak YÝÐÝT
Gönüllerin Þairi
KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.