Eli þakaðýnda her þeyden habersiz
güneþ
öyle þeyler görüyorsun ki baktýðýn
yer görünmez bir hüzün aðýtý
kulaklar týkalý ne bir ses ne bir týný güz ufkuna
tebeþþirle çizilmiþ gibi bulutlar
kýrsal bir saflýkta güz geceleri
ve ummana gömülen yazgý
alevini çýkaran bir kandil gibi uzaklardan
baþý bir görünüp, bir kayboluyor
ýþýðý ayýn kývrýmlarýndan
sessizce yazýlan gülümsemedir
bir þiir binlerce aþka dönüþüyor
kimsesiz
ve binlerce sahipsiz bir duygu dökülen eteðinden çocuklarýn
yemiþleri kaldýrýmlara
zaman kaça çekilir, darmadaðýn o kösnül düþünce
o kakûl saçlarýna düþen damlalar..
ve karanlýk gecede
þimdi buz kesmiþ þiirler yazýyor acýlar
çýkarýp ak diþlerini.
geçirmiþ aðýna bir halkýn omuz köküne,
zile tokat peþmerge bir hazan
uyuz bir köpek
aslan kesilip sökermiþ saatin kadranýndan hayat yüklü bir koca bir denizi yerinden
asýlsam sökülecek ilmeði kaçmýþ haroþa örgü,
iðreti zülfüle bir dikiþ gibi ayýn eteðinden yýldýzlar
içimin yaðý eriyor silindir geçmiþ bir asfalt yol gibi
beton dökülmüþ hisler aynasýnýn üstüne
ve yoksul ülkem;
herkes bir öteki biraz daha sen ve ben
alemde düþ çiçekleri büyütüyor içinde olmayýn ne olur bu oyunun
kýrdýðýmýz kalemlerin mürekkebi dökülüyor
üstüne mavi göðün,
þaþarým;
yoktan var olan, bir ülkenin hangi neferiyiz
hangimiz?
kuru otlar kadar mesut, aslan pençesi
en zoraki mutluluk
ufuðun kaybolan balýk hafýzasý, yoksul acýmanýn
insanýn içinde býraktýðý boþluklarýn en yozu
en koyu sonsuzu ruhun en derinliklerinde
cehennerm çiçeðinin
ezgilerini duyan ýzdýrabýn sefertasýndan su içenin
yüzü sapsarý kesiliyor
ah bu hayat cennet ve cehennem arasýna sýkýþan
arafatý ikilem:
ikilemin yaþattýgý tedirginlikten doðan saltanatý
yaktý gemileri
þimdi artýk geceler, sessiz bir çýðlýk,
uçurtmasý çalýnan mavi göð kadar küskün!!
Nurten Ak Aygen
02/11/2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.