FERMAN DİNLEMEYEN GÖNLÜM
dün söz dinlemeyen gönül ile dertleþtik
yine beni dinlemedi,dinleyeceði de yok
senin için, çektiklerimin de, hesabý yok
dediðim de,suçlamalarýnýn, hesabý çok.
sevdiðinin, suçlarýný da,üzerime yükledi
ayrýlmadan,ölseydin,onun yolunda dedi
ömrümüzce de,çekmezdik bu derdi dedi
ve gönlüm,onu,çok çok sevmiþtim, dedi.
gönül, sana demiþtim, onu, sevme diye
bildiðin gibi deðil,o çok çok vefasýz diye
o çok seviyor,lüks,konfor ve parayý diye
o razý olmaz,sevgi dolu, bir yuvaya diye.
gönül,aklýný,fikrini baþýna al ne olursun
umrunda deðilsin, seni sevmedi bilesin
onda,insaf,vicdan dan hiç yok,inanasýn
bundan sonra, yanmayalým,ne olursun.
deli gönlüm,durma yollarýna, düþ diyor
her yer de, gece, gündüz,ara bul diyor
bulamazsan da bari, kokusunu al diyor
bulamazsan,artýk beni de öldü bil diyor.
ABDULKERÝM KAYA.04.11.2016.ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
ABDULKERİM KAYA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.