SENSİZ GEÇİYOR MEVSİMLER

Sensiz geçiyor mevsimler
Dakikalarýn bile sensiz geçmesini istemezken
Çok ihtiyacým var sana
Oturup bir kahvede yudumlarken kahvemizi
Ýçimden geçenleri bir bir anlatmak
Seneler sonra gözlerine bakarak
Sevinç gözyaþlarý arasýnda
Ey sevgili nede heyacanlýydýk
Birbirimizi gördüðümüzde
Çocuklar gibi saf ve temiz duygularýmýzla
Ýleriye dönük umutlarla.....
Þimdi sensiz her taraf boþ
Sonbahar mevsimi gibi
Oturduðumuz yerlerde yeller esiyor
Yaðmur taneleri düþmüyor baþýma
Sýmsýký sarýlan yok üþümesin diye
Pamuk gibi olan ellerini arýyorum
Tutmak için
Baþka eller düþman bana, bende baþka ellere
Kapanmýyor içimde sensiz açýlan yara
Ýstersem dünyada tüm hekimleri ara
Çok ihtiyacým var korkuyorum kendimden
Bir gelebilsen uçarým
Uçarým sevinçten
Sensiz geçiyor mevsimler
Anlarýmýn bile sensiz geçmesini istemezken
Bugünlerde sen kapladýn sanki etrafýmý
Koþuyorum sana doðru koþuyorum
Havada kalýyor uzattýðým eller..
Sami Yüce 04/11/2016




Sosyal Medyada Paylaşın: