gözlerime bakýyorlar da neden göremiyorlar yavaþ yavaþ öldüðümü sen yokken...
yüzyýllardýr seni aradýðýmý bu yüzden hiç bir yere ve hiç kimseye ait olamadýðýmý ve her yaþamýma sensiz veda ettiðimi neden göremiyorlar...
bir denizerkeðinin þarkýlarýnda vardýn sen, duyamadýlar... dostundu bir zamanlar...ben yoktum...
bir denizkýzýnýn þarkýlarýnda söylendi adýn duysunlar istedim sen yoktun...
parçasý eksik bir yapboz gibi zamanlarýn içinde kayboldum durdum yalnýzlýðýn nefessizliðinde acýttým canýmý bulabilmek için seni kanatsýz uçtum
vazgeçmedim seni aramaktan yeniden geldim her seferinde genç bedenlerde yaþlý bir ruhtum adým baþkaydý...önceki adýmý unuttum...
farketsinler istedim olamadýðýmý...olamayacaðýmý... ayný zamana düþmek istedim anladým onlar gülüþüme aþýktý bu yüzden göremediler ölüþümü sen yokken...
Bellara Belgin Özkoç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bellara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.