olmasa bile dümen elinde kendi limanýndan vazgeçme
dur diyerek direnerek engellemelisin buz daðlarý bile inancýnýn kudreti ile erimeli
inancýný yitirme
fýrtýnaya dümeni çevirmiþ kendi hesabýnca doðru istikamette kaptan huysuz arsýz zararsýzmýþ gibi göstersede kendisini etrafa facianýn ucunda insanlar inanmýþlar kendilerini kaptýrmýþlar adeta büyülenmiþ gibi görmüyor hissetmiyor oysaki çukurlar kazýnmýþ tek tek düþecekler kendi kazýdýklarý çukurlara ortalýk dehþet sen ben kavgasý siz biz mücadelesi dostluklar çöküyor komþuluk bitiyor namertler lahým faresi gibi cirt atýyor zehirli sinsi tehlikeli bir bitiþin iþareti veya baþlangýç’ ýn sancýsý yoksa gemi batýyormu kýyýda bekleyen yam yamlar yoksa denizdeki balýklarmý bizi yutacak demiþtim ya dümen yanlýþ elde...
Batan geminin kahramaný olmaz geriye kalan korkunç bir tablo mas mavi denizin rengi bulanýr kan kýrmýzý kurtar canýný yok etme yarýnýný
inancýný kaybetme
son nefesine kadar onurlu gururlu düzgün bir dünyada yaþa yaþat...
Yarýnlar kendi elinde...
Seyhan kýlýç Wuppertal, 03.11.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
seyhan_siir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.