yine sona erdi gün yine sustuk ve yine güneþe hasret gök kuþaðýna ýrak kaldýk yorgundu beden yorgundu yürek yorgundu gözlerde yaþlar ellerde tütün dudaklarda kýraðý bir titreme ve alabildiðine üþüyorduk alabildiðine kanýyordu yaralar bulutlarda uzaktý yaðmurlar zehir kusuyordu geceye çatýlarý yalayarak süzülen rüzgar ruhuna derinlemesine saplanan hançer bir eþikte bekler gibi kimliksiz hissiz yapayalnýz tüm akþam üstleri bir sevdayý beklemeye hazýrlanýyordu o en uzak kentlerde o en uzak hayaller kuruluyordu sofralara sonra ekmek kýrýntýsý ve martý çýðlýklarý birbirine karýþan istasyonlar gidiþi dönüþü imkansýz yolculuklar sonra kýrýlgan cümleler bir bir boðazýna takýlýr sonra tüm özlemler tüm acýlarý doðurur sonra yalnýzlýk bir düþ olup göðsünün ortasýna baðdaþ kurar hadi sevgilim uzaktan da olsa sarýl bana bu özlemi birlikte kucaklayalým sonra birbirimize uzak düþsek de olur bu cehennem sensizliðinde
ibrahim dalkýlýç
02/11/2016 20:30 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.