Sensiz nasýl da boþ hayat, Sensiz nasýl da tenha bu þehir Ýnsanllar, gök,deniz ve bu þehir Hepsi kaybolmaya mahkum birer birer Çünkü artýk içinde sen yoksun Hayýr hayýr yalan sensiz bütün herþey Artýk ne kadere inanýyorum Ne de yaþamak istiyorum sensiz bir hayatta Hiç bir þey düþünmek istemiyorum, senden baþka hiçbirþey Ben yanlýz sana inanýyorum ve yalnýz seni seviyorum Bilemezsin senin yokluðunda etrafýmý aniden Kopkoyu birkorku sarar hani gökleri saran karabulutlar gibi Ýþte öylesine berbat bir hal var þimdi içimde Beni kahrediyor sensiz geçen her gece Senin olmadýðýn yerde ne parlak ay ne de yýldýzlar Hiçbirisi tat vermiyor inan sensiz Ve gökyüzünde emanet duran Senin o melek ruhun iþte sadece o ürpertiyor içimi Ne varsa senden baþka fani hepsi yalan, hepsi keder ve acý bana Ve hepsi omuzumun üstünde belimi büken bir yük Ve hepsi inan bana sadece bir angarya. Sensiz can yakýcý hasret içinde susuzum Sensiz yönümü bulamayýpçoktan beri kaybolmuþum Biliyorum bir sabah güneþle beraber yükseldin rahmana Bir gün gelip benim dört kollu vapurumda Gelip demirleyecek o acýmsýz limanda Ama sen varsýn ya orda biliyorum ya bunu sen varsýn. Yakýnda geleceðim diyordum ya yanýna hani Korkma artýk o kadar da kalmadý geliyorum artýk Mevsimlerden bir bahar olduðu vakitte Diyecekler Zahid ölmüþ diye ardýmdan varsýn desinler Ben sana kavuþtum ya o bana yeter Saygýlarýmla M.ZAHÝD AY(14.4.2008)
Sosyal Medyada Paylaşın:
spartalıprofessor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.